The Matrix

The Matrix proponos volver a reflexionar sobre o problema do real. Na película, a realidade virtual convertese na única realidade para a maioría escravizada da especie humana, que vive nunha simulación neural xerada por unha xeración de máquinas intelixentes creadas polos propios humanos. En Matrix propónsenos a hipótese dunha simulación da vida, dunha vida de ficción á que ninguén pode ser alleo, porque ninguén pode escapar a ela. É a humanidade a que está suxeita por esa recreación da que só algúns poden escapar. Esas persoas que coñecen a verdade buscan a forma de eliminar esa recreación da realidade e liberar a humanidade.

A película é unha metáfora, no mesmo sentido que o teñen sido o Mito da Caverna de Platón, A Vida é Soño de Calderón ou Alicia no País das Marabillas de Lewis Carroll, unha metáfora que tenta facernos reflexionar sobre a condición humana desde tres perspectivas:

A relación do ser humano coa tecnolóxia
O problema do real
A Liberdade do ser humano

Estas tres perspectivas producen unha visión do ser humano que se alonxa dos esencialismos, para mostrarnos o ser humano, tal como o comprendemos no século XXI