En Matrix Reloaed, Neo chega finalmente xunto ao Arquitecto, cumprindo así a profecía e alí atópase cun ser orgulloso da súa creación que lle informa que a profecía nunca existiu, que só era unha forma de control que garantiza a estabilidade de Matrix. O panóptico (expresión máxima do control porque revisa todas as posibilidades) mostra entre outras a negación de Neo e ao propio Neo dicindo unha frase de Nietzsche: Deus morreu.
A hipótese do xenio maligno foi plantexada por Descartes como unha dúbida radical sobre todo o contido do coñecemento humano:
Pero ¿como saber que (Deus) non dixo que non exista a terra, nin o ceo, nin cousa extensa algunha, nin figura nin magnitude nin lugar, crendo eu saber, sen embargo, que todas esas cousas non existen doutro modo máis que como me parecen agora a min? ¿E mesmo que, do mesmo xeito que eu penso que algúns se equivocan non que cren saber perfectamente, así eu me equivoco sempre que sumo dous e tres ou numero os lados dun cadrado ou realizo calquera outra operación, se é que se pode imaxinar algo máis fácil? Pero quizais Deus non quixo que eu me equivoque deste modo, posto que el é considerado como sumamente bo... Suporei, pois, que non é un Deus bo, fonte da verdade, senón un xenio maligno moi poderoso e astuto quen pon todo o seu empeño en que me equivoque sempre" Descartes Meditacións metafísicas 1ª
Descartes sabía moi ben que, de non desfacernos desa posibilidade, nunca poderíamos acadar a verdade. Un Deus bo e perfecto convertiuse así na garantía do seu sistema filosofíco.
Ao final de Matrix reloaed a conclusión é que ese Deus bo e perfecto que garantía que o Elexido pola profecía vencería ás máquinas non existe. Neo comprendende que todo aquelo polo que loitou carecía de sentido e afronta a súa decisión desde ese descubrimento, salvando a Trinity en Matrix.
¿Existe a realidade á marxe de Matrix? é a pregunta que podemos plantexarnos despois da entrevista entre Neo e o Arquitecto. Quizais o unico que quede sexa, como ben sabe Neo,aquelo que é emocionalmente importante para nos. Neo abandona coa súa decisión a busca da verdade e o universal (o bo para todos). Tal é como fixo unha boa parte da tradición cultural de Occidente a partir do pensamento de Nietzsche:
"Temos eliminado o mundo verdadeiro: ¿que mundo quedou? ¿Acaso o aparente? ¡Non! ¡ao eliminar o mundo verdadeiro temos eliminado tamén o aparente! Nietzsche: O Crepúsculo dos Idólos
O xenio maligno
